Cascade SOL, 15 mei en de nieuwe mozaïekbedden op De Viersprong


Uitzetten van een bed op De Viersprong (Woudenberg)  Foto: Richard Zweekhorst.

Om te zorgen dat Jan de 1000ste weblog niet al te snel gaat behalen voeg ik voor het gemak maar twee weblogs samen. Niet zozeer een verslag van de SOL maar meer een ervaring hoe het is om de SOL te ontvangen.
Op 15 mei 2010 mocht ik op De Viersprong de Studie Op Locatie van Cascade ontvangen. Een twintigtal Cascadedonateurs met verschillend specialisme kwamen meedenken over de gehanteerde tuinstijl en de problemen met compostering, natuurlijke verjongen en uiteindelijk de mogelijkheid tot het aanbrengen van stinzenplanten. Natuurlijk weer onder de vleugels van Karen Veenland zodat het tot in de punten verzorgd was, althans dat dachten we. Als deze tuinbaas begint te praten over zijn park dan kan een halfuurtje nog wel eens oprekken tot, nou ja, het duurde even. Neemt niet weg dat de ontwikkelingsgeschiedenis enorm belangrijk is en de grondslag vormt voor een park, zoals dit natuurlijk het geval is bij alle historische tuinen. Maar de vraag is natuurlijk; voegt de SOL iets toe? Zijn er bruikbare tips of lost het problemen op? Antwoord op de laatste vraag is even kort als duidelijk; Bruikbare tips: ja; Oplossingen, nee.
Het is goed zo af en toe eens even kritisch benaderd te worden over beslissingen die je neemt, dat zet je aan het denken. Anderzijds is het toelichten van alles wat er speelt in een park gewoon niet mogelijk in een middag en voor de SOL leden onmogelijk dit zichzelf eigen te maken. Dus hiermee in het achterhoofd zijn kritische noten en andere denkwijze prima maar moet je ze als tuinbaas ook weer in de juiste context plaatsen. SOL leden moeten zich ook realiseren dat zij slechts 10% meekrijgen van alles wat er speelt en misschien ook iets minder kort door de bocht waarderen wat ze zien. (iets waaraan ik mijzelf ook veelvuldig schuldig maak)
Voegt de SOL iets toe? Een volmondig ja, maar met een kanttekening. De SOL werkt als er mensen komen die iets toevoegen en mee discussiëren over de stellingen, hoe kleiner de groep zoveel hoogwaardiger is de discussie. Maar, in mijn ogen, is de SOL geen verkapte Cascade excursie dus louter meelopen voor een leuke wandeling maakt de groep onnodig groot en dus minder slagvaardig.


Componeren van het bed direct tegen het huis.  Foto: Richard Zweekhorst.

De SOL voegt iets toe, voor de parken en voor de leden. Met de SOL loopt enorm veel expertise rond op het object, daar moet je gebruik van maken. Anderzijds is er ook een andere beweging, mensen die willen leren en snappen waar we mee bezig zijn en hoe we dingen aanpakken. Laten we maar stellen dat de SOL grotendeels informatie komt brengen, waarop de logische vraag: waar gaan leden informatie halen?
Het kleinschalige van de SOL ( Studie Op Locatie) werkt; Tijd voor de tegenhanger SVL ( Studie Van Locatie) en op bezoek bij de tuinbaas, beheerder, ontwerper of onderzoeker.

Met het idee van de SVL slaat het direct een mooie brug naar de mozaïekperken. Op 22 mei zijn deze aangebracht met hulp van een enorm leuke groep vrijwilligers. En is het niet eens goed om zelf te ondervinden hoe het is om dit aan te leggen? Als onderzoeker of bovenmatig geïnteresseerde in historische tuinen weten we al snel te vertellen hoe het allemaal zou moeten en met name wat er fout gaat. Door het zelf eens uit te voeren leer je begrijpen waarom er voor andere soorten gekozen wordt (water geven, wildvraat, wisselteelt enz. ) en hoe lastig het is dat verrekte plantje in het midden te planten. En na een dag ploeteren blijk je ook gewoon mens te zijn en als de grote palm in het midden dan 5 cm uit het lood staat dan kan dat je echt gestolen worden.

Maar het is mooi geworden, ze liggen weer in de zichtlijn op De Viersprong in Woudenberg, kom lekker zelf kijken en anders is er iets te zien op de weblog van www.tuinenvanvroeger.nu.
Richard Zweekhorst


Ingevuld!  Foto: Richard Zweekhorst.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *