Vluchtoord Nunspeet, Een der tuintjes voor de slaapbarakken.


Vluchtoord Nunspeet, Een der tuintjes voor de slaapbarakken.
Bron: Streekarchivariaat Noordwest-Veluwe

Oude ansichtkaarten, een mooie historische bron. Soms grandeur uitstralend, soms pure armoede, vaak stereotiep, dan weer verrassend. Digitaal bladerend bij een ansichtkaartenverkoper stootte ik op een ansicht met bovenstaande afbeelding. M’n oog werd direct getrokken door de mozaïekperken, toen het doordrong de vreemde achtergrond en vervolgens het opschrift Vluchtoord Nunspeet, Een der tuintjes voor de slaapbarakken. Dat vraagt natuurlijk om even verder zoeken. Lang leve Google:
– in de Eerste Wereldoorlog is er in Nunspeet een opvangkamp geweest voor Belgische vluchtelingen: ‘4 dorpen’ op 15 hectare met 70 barakken en op het hoogtepunt 6.529 bewoners (wikipedia);
– de Belgen onderhielden contact met het thuisfront via brieven en vooral prentbriefkaarten of ansichten. Hiervoor gebruikten ze kaarten met foto’s van het leven in de interneringsdepots en vluchtoorden (Streekarchivariaat Noordwest-Veluwe).

De tweede bron, dat Streekarchivariaat Noordwest-Veluwe, heeft in zijn beeldbank ook bovenstaande ansicht en nog een tweede van het Vluchtoord met de mozaïekperken (zie onder).  JH


Vluchtoord Nunspeet, Een der tuintjes voor de slaapbarakken.
Bron: Streekarchivariaat Noordwest-Veluwe

10 gedachten over “Vluchtoord Nunspeet, Een der tuintjes voor de slaapbarakken.

  1. Wauw, wat ’n pracht perken. Het soort dat tegenwoordig liefst niet gereconstrueerd wordt omdat ons soort mensen dat niet meer mooi vindt. We kennen allemaal nog wel voorbeelden van dergelijke perken (die in Haastrecht, Huis Bisdom van Vliet, moeten niet lang geleden zijn ondergeschoffeld), echter vaak helaas alleen uit foto-documentatie. Men ziet dat de mode voor deze perken toch al zo’n twintig jaar voorbij kan zijn, maar ze worden dan nog steeds aangelegd (aannemende dat de getoonde perken van tussen 1914 en 1918 dateren, nogal wiedes zou ik zeggen). Het laat ook zien dat men in dergelijke kampen duidelijk met een surplus aan tijd zat, een teveel dat hier, zoveel jaar later, tot goed profijt is toegepast.

  2. Men moest wat te doen hebben om de tijd in het kamp door te komen.
    Op de, zo te zien, droge zandgrond van het kamp groeide niet erg veel.
    Het lijken mij ook geen beplante perken maar figuren gelegd van dennenappels, schors, kleine bosjes gras en allerlei plantaardig materiaal uit de directe omgeving van het kamp.

    • Dacht ik in eerste instantie ook Nico. Dus ik weifelde eerst om het woord mozaïekperken te gebruiken. Toen dacht ik aan het schrale karakter en de nog kale boompjes. Dus ’t zal ook het vroege voorjaar zijn. Dat schrale, dat ‘dunne’ past daar dan wel bij.
      Als je dan inzoomt op de beeldbank van Streekarchivariaat Noordwest-Veluwe dan heeft, volgens mij, het achterste perk op de tweede ansicht een invulling bestaande uit hyacinten. En door dat inzoomen lijken de randen van de figuren iig ook ook door ‘groen’ te zijn ‘getrokken’. Of zijn dat de kleine bosjes gras die jij noemt?
      Eigenlijk zou je nog betere scans moeten kunnen bekijken.

  3. Een van de vluchtelingen had vast Les corbeilles parterres ou Traité de mosaïculture van de Belg Nestor Seghers mee. Net voor WO I verscheen een druk (1911) (na 1ste? in 1902; nog een druk verscheen in 1928).
    Wij kennen dat voorbeeldenboek onder de titel, ga er even voor zitten, De korfvormige bloemperken (corbeilles-parterres): verhandeling over de musiefcultuur : geschiedenis en algemeene beschouwingen, plaats, vorm der bloembedden, verbindingen, bereiding van den grond, onderhoud en verzorging der bloemperken, overeenkomst en tegenstelling der kleuren, gebruik, beschrijving, hardheid en vermenigvuldiging der planten (1902).

  4. Het is geen Nederlandse tuinhistorie, maar voor deze ene keer even een zijstapje. Deze weblog brengt laten we zeggen tuintjes in WO I naar voren, in dat kader ook nog even deze: een tuintje in de WO I loopgraven:

    Bron

  5. Goed gek, zo te zien verliep die oorlog dus heel rustig, maar we deden toch niet mee? Zijn dit nu soldaten in België of in nederrland? Staat dat genoteerd bij die foto Jan? CO

  6. Nee, wij deden niet mee. De foto is gemaakt door de Duitse officier Lt. Walter Koessler. De collectie omvat meer dan 1000 door hem gemaakte WO I foto´s. Walter trok na WO I naar Californië, de foto´s zitten aldaar in de collectie van een nazaat. Onder de foto zie je Bron staan, klik hierop en vindt meer (ook meer links).

  7. Zijn de mensen op deze bron, waar de soldaten kaart spelen in de loopgraven, Duitse soldaten?
    Rond welk jaar is de foto gemaakt?

Laat een antwoord achter aan Jan Holwerda Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *