Huize Spijkerbosch (ca. 1910), Olst
UIT PERSBERICHT
Binnenkort woont de familie Van Limburg Stirum 100 jaar op buitenplaats Spijkerbosch in het buitengebied van Olst. Dat viert de familie, Eef en Heidi, met de uitgave van een boek over het wel en wee van het landgoed in de afgelopen eeuw. “Een eeuw Stirums op Spijkerbosch is niet zomaar een boek over een buitenplaats, geen zoveelste opsomming van feitjes over bewoners, erfenissen en verbouwingen. Het boek schetst aan de hand van korte verhalen een indringend beeld van het leven op een Sallands landgoed over de afgelopen eeuw. Historische beschrijvingen en persoonlijke belevenissen wisselen elkaar voortdurend af. Niet alleen familieleden, maar ook huisvrienden, oud-personeelsleden en landgoedbewoners komen aan het woord.”
Via buitenplaats-spijkerbosch.nl is het maakproces van het boek te volgen. Momenteel is men druk bezig met de beeldredactie. Buurtbewoners en andere betrokkenen kunnen ook hun verhalen of foto’s over Spijkerbosch delen via de website. Mogelijk worden ze opgenomen in het boek.
Waterpartij van Spijkerbosch (1907)
De eigenaresse van Spijkerbosch, mw. drs. ir. Heidi Karin gravin van Limburg Stirum-von Gerhardt is per 1 maart 2015 benoemd tot directeur van de nederlandse Kastelenstichting. Onder haar leiding moet de NKS het kenniscentrum op het gebied van kastelen en buitenplaatsen worden.
L.S.,
Bij toeval, serendipiter, op deze site terechtgekomen. Vraag, is dit boek er al? Zo ja, hoe heet het? Reden vraag, In de jaren zeventig logeerde ik vaak, en ook langere tijd, bij mijn zuster en haar vriend in Olst waar zij een boerderijtje op Spykerbosch bewoonden. Het was er vaak paradijselijk en met Jan en Heidi, ouders van Eef vLB, kon ik goed opschieten. Zowel over het boerderijtje en het bonte gezelschap aan logees aldaar als over mijn/onze wederwaardigheden met vooral Jan en ook met de bezitster van Groot-Hoenlo, buurvrouw van Jan en Heidi, Nora des T., valt van alles te verhalen. Discretie verhindert mij dat alles hier uit de doeken te doen. Terzijde, een tak van mijn familie bewoonde eerder het noordelijker gelegen huis Oud-Rande, waarvan slechts de middeleeuwse toren rest, alhoewel, heb ik gezien via Google Maps, er kort geleden op die plek blijkbaar een reusachtig rietbedekt huis is opgetrokken, door wie weet ik niet.
Met vriendelijke groet,
Reinder van der Heide
Geachte, logeerde u bij Jaap Starrenburg de dierenarts en Hanneke of bij Marcel en Carla van Oosten?
Het boek is gecanceld. Mooie verhalen blijven welkom.
Met groet, Heidi vLS
Beste Eef,
Met referte aan onze kennismaking bij het diner van de Kwinten op het Weleveld, stuur ik je hierbij de herinneringen van mijn vader, aan jouw vader. Zij waren klasgenoten op de Middelbare Landbouw School in Groningen. Mijn vader Pieter Egge Glas heeft de boerderijen van mijn grootvader in Leermens (Gron.) overgenomen, hij importeerde als een van de eersten Jersey en Charolais koeien en introduceerde een “kunstkoe” en is 2013 op 95 jarige leeftijd overleden.
Jouw vader moet een indrukwekkende persoonlijkheid zijn geweest.
Gegroet, Aldert Glas
Graaf Jan van Limburg Stirum was ook een kleurrijke knaap, hij spraak Nederlands maar kon het niet schrijven, want hij was altijd op buitenlandse kostscholen geweest. Hij ontzetten groot en sterk, was heel slordig gekleed, zat vol bloed, had zijn zakken vol met jagersspullen hij ging het liefst iedere dag op jacht, wat eigenlijk zijn enige interesse was. Later ben ik nog eens bij hem op bezoek geweest op zijn enorme landgoed in Olst. In zijn herenkamer zat alles onder een centimeters dikke stoflaag. In de hoek van de kamer stond een grote tafel met patronen van koper, want hij maakte zijn eigen patronen. Ook had hij, toen hij mij zijn huis liet zien in twee andere grote kamers midden in zijn huis twee grote draaibanken staan, waarop hij zijn eigen patroonhulzen draaide. Zijn vrouw, een leuke Schotse lady, had hij gehaald uit de City van Londen. Hij vertelde mij, dat zij nooit meer de binnenstad te zien zou krijgen, zolang als hij leefde. Hij had ongeveer 90 HA land , waarop hij mestvee hield, drie dove (dat moest!) arbeiders hielpen hem met de enorme machines, waar hij nogal weg van was. Ook had hij een groot aantal Trakehner paarden, Hij moet wel tamelijk rijk zijn geweest, want wat het hele zaakje kostte is niet te schatten. Helaas is hij kort na mijn bezoek is hij overleden.