
Hernieuwde reconstructie van de boventuin van Het Loo Foto: Jan Holwerda
Gisteren, donderdag 29 mei, vond de opening van de hernieuwde reconstructie van de boventuin van Het Loo plaats. Deze werd verricht door de commissaris van de Koningin in Gelderland, de heer Cornielje. Een opening bij de colonnade, in de stralende zon (na een dag met heel veel regen), kijkend over de zwierige belijningen van de ‘parterres de gazon coupés’ (grasparterres), de afpalende plate-bandes met een invulling van pril groen en na de officiële opening een bruisende cascade en Koningsfontein.
Voor de opening vond een symposium plaats. Heel erg interessant en informatief.
De heer ter Molen, directeur Paleis Het Loo, was de voorzitter en voerde het openingswoord. Een korte geschiedenis van Het Loo werd geschetst door de heer van Aggelen, Rijksgebouwendienst. Tevens een schets over Het Loo als een doorlopend project; over het project Boventuin, over aanstaande projecten als de nieuwe entree, en de reconstructie van de Rustplaatsen (zie weblog 13 maart 2006), maar ook basale projecten als verf- en herstelwerkzaamheden.
De heer Bierens de Haan, adjunct-directeur Paleis Het Loo, vervolgde met ‘De Boventuin van Het Loo; driehonderd jaar plaats van experiment en ontwikkeling’. De tuin als proces en niet als een bevroren situatie. Nu gericht op de boventuin en verhalend over de ontwikkelen en wijzigingen in de loop der tijden. Met als voorlaatste de (deel)reconstructie van 25 jaar geleden (alweer en toch ook nog maar) en dan nu de gewijzigde reconstructie gebaseerd op nieuw historisch materiaal (kaart van Henry Reetz, zie weblog 14 nov 2006), nieuwe inzichten en 30 jaar ervaring in beheer en onderhoud. En dat de toehoorder maar doordrongen moge zijn van woorden als ontwikkeling en proces en dat naar de toekomst toe de meest recente reconstructie opnieuw geen bevroren situatie zal blijken te zijn.
De totstandkoming van de hernieuwde reconstructie werd geschetst door de heer Reulink, Heijmans Sport en Groen. Een verhaal over een uniek project met zijn beperkingen, uitdagingen, tegenslagen. Met indrukwekkende cijfers voor wat betreft aan- en afvoer; of meters leidingen, drainage, cortenstaal enz. Met beelden, en een filmpje, van een aanpak en werkzaamheden waar je geen weet van hebt als je straks door de boventuin loopt.
Het slot vormde een presentatie van de heer Groen, conservator Paleis Het Loo. Over planten en beplanting in historisch perspectief. Over 30 jaar ervaring. Over het zoeken naar een historisch verantwoorde invulling, maar ook een zo lang mogelijk seizoen met bloei, kleur en geur. De tuin moet van het vroege voorjaar tot de late herfst iets te bieden hebben aan de driehonderdduizend bezoekers per jaar.
Daarna de tuin in, de opening. Een palet van mooi, mooier, mooist. Of zoals de heer Cornielje in zijn openingswoord zei, je hebt baas en bovenbaas, en je hebt tuin en Boventuin. JH





Arboretum De Dreijen in Wageningen staat onder grote druk. De universiteit gaat het terrein op de westberg helling verlaten en geeft weinig blijk van behoud van haar erfgoed. Voor veel onderwijsgebouwen worden sloopvergunningen aangevraagd en gaan er stemmen op dat het kleine Arboretum toch een waarlijk stadspark kan worden. Daarom heeft een aantal Wageningse organisaties besloten een Platform De Dreijen op te richten om te trachten waardevolle gebouwen en het Arboretum voor Wageningen te behouden.
Zaterdag 3 mei een wandeling gemaakt in het park van Paleis Soestdijk om naar de beeldententoonstelling te kijken. De beelden van het ‘Museum Beelden aan Zee’ zijn voornamelijk uitgestald langs het wandelpad rondom de grote vijver van Zocher sr. Gelukkig worden de bezoekers door middel van een foldertje ook verleid om aandacht te schenken aan de gedenknaald Quatre Bras van Abraham van der Hart (1815), aan de oude 17de en 18de eeuwse tuinvazen voor en achter het paleis en bij de oranjerie en aan de witte tuinbank (kopie) à la Daniel Marot.
Op vrijdag 18 april jl is op Vollenhoven (De Bilt) een boekje gepresenteerd en aangeboden aan de burgemeester met de titel De Tuinen van Vollenhoven. De auteur, Frieda Heijkoop, is al jaren bezig met onderzoek naar het huis, de buitenplaats en de bewoners. Van haar hand verscheen al eerder een boekje over de geschiedenis van Vollenhoven met de titel Drie dagen Vollenhoven.


