(OVERGENOMEN)
Op 1 juni werd Negentig jaar Pinetum de Dennenhorst Lunteren feestelijk gepresenteerd. Het boek, dat zich richt op een breed publiek, behandelt verschillende aspecten van het naaldbomenpark. In een eigen deel is bovendien een wandeling langs de ‘kampioenen’ van het park opgenomen. Pinetum de Dennenhorst wordt door kenners gezien als een bijzonder arboretum, een naaldbomenpark met een verrassend natuurlijke uitstraling. Het is zes hectare groot en omvat een collectie van circa 1.200 naaldbomen, waaronder een aantal zeer bijzondere exemplaren – de ‘kampioenen’. Zo kan het pinetum bogen op een indrukwekkende verzameling dennen uit alle windstreken, waaronder een Chinese witte den (Pinus armandii) en een ter gelegenheid van het negentigjarige bestaan aangeplante Pinus engelmannii uit Mexico.
Woeste gronden
Henri Dinger (1897-1985) kocht in 1933 een van de laatste stukken woeste grond nabij Lunteren, een geaccidenteerd terrein waar lang grind was afgegraven. Met zijn heuvels en kuilen was het volgens Dinger de ideale plek voor een naaldbomenpark waar de bomen zich op natuurlijke manier zouden kunnen ontwikkelen. De al aanwezige heide en grove dennen waren een belangrijk onderdeel van zijn concept. In 1934 werd met de aanplant begonnen. In de jaren die volgden vervolmaakten Dinger en zijn echtgenote Carey Dinger-Campioni hun collectie en vestigden een reputatie als bezielde botanici. Maar in de jaren zeventig, toen beiden de tachtig naderden, begon het onderhoud een steeds grotere opgave te worden. In de laatste decennia van de vorige eeuw raakte het pinetum langzaam in vergetelheid.
Bospark terug in oude glorie
Het bospark wordt inmiddels beheerd door de derde generatie van de familie, Carey Homan van der Heide en Benno Smit. In 2006 begonnen zij enthousiast met een grondige renovatie, waarbij de oorspronkelijke opzet leidend was. Daarbij werden zij geholpen door tal van deskundigen, onder wie Dick van Hoey Smith, Nico Schellevis, Beline Geertsema en Johan Carel Bierens de Haan. De heide heeft zich hersteld, de royale vergezichten zijn terug en de bijzondere verzameling volwassen naaldbomen komt weer volledig tot zijn recht.
Naamgevingsproject
Ook het wetenschappelijke belang van het pinetum is een aandachtspunt bij het huidige beheer. Er wordt intensief samengewerkt met diverse kennisinstituten en collega-arboreta. Taxonoom en naaldbomenspecialist Martin Heutink heeft kortgeleden het naamgevingsproject afgerond en zo de collectie wetenschappelijk ontsloten. Meer informatie hierover te vinden op de website pinetum.eu
Negentig jaar Pinetum de Dennenhorst Lunteren, 1934-2024 schenkt naast de geschiedenis van het bomenpark, aandacht aan nieuwe ontwikkelingen en portretteert een aantal betrokkenen.
Bart Assies, Martin Heutink en Hanneke van den Nieuwenhof, Negentig jaar Pinetum de Dennenhorst Lunteren, 1934-2024, € 19,95. Uitgegeven door Pinetum de Dennenhorst Stichting Beheer, te bestellen via de website pinetum.eu







Het Volkspark van Enschede is van ons allemaal. Ooit geschonken aan de stad vanuit particulier initiatief ter bevordering van onderwijs, volkswelvaart en beschaving.Een levend kunstwerk dat een inspiratiebron werd voor andere parken verspreid door heel Nederland. In deze rijk geïllustreerde biografie volgen we de geschiedenis van dit eerste volkspark van Nederland. Wat waren de achterliggende idealen? Hoe is het park veranderd sinds de opening in 1874 en wat vertelt dat over ons zelf, de stad en de betekenis van het park voor de generaties voor ons. Het verhaal van het Volkspark van Enschede begint in de jaren vijftig van de negentiende eeuw als fabrikantenzoon Hendrik Jan van Heek uit Enschede met vrienden de eerste wereldtentoonstelling in Londen bezoekt. Door hun zakelijke contacten met Engeland groeit het besef dat het schrikbeeld van de Engelse textielsteden Twente bespaard moet blijven en langzaam rijpt bij Hendrik Jan het idee om na zijn dood een park aan de stad te schenken ‘tot nut van de fabrieksarbeiders’. Een revolutionair idee en een mijlpaal in de sociale geschiedenis van Nederland.
(OVERGENOMEN)
De invloed van Mien Ruys op de tuin- en landschapsarchitectuur is niet te onderschatten. Ze wist op indrukwekkende manier de tijdgeest te vangen in haar vele tuinontwerpen en maakte, als een van de eerste vrouwen, naam als tuinarchitect. Daarnaast deelde ze haar kennis om zoveel mogelijk mensen aan het tuinieren te krijgen. De tuinen in Dedemsvaart waren gedurende haar leven haar proeftuinen, waar ze tal van ideeën uitprobeerde en verfijnde. Haar eerste experiment, de Verwilderingstuin, legde ze aan in 1924 en dat was nog maar het begin.