De Romeinse brug bij kasteel Westhove.


De Romeinse Brug bij kasteel Westhove in 2012 (Oostkapelle).

Mogelijk herinneren velen die uitspraak van Bassie tegen Adriaan: Ik snap het wel, maar ik begrijp het niet! Nou, ik snap en begrijp het wel, maar toch… Als het 1x ingestort, 1x opgeblazen, en opnieuw verzakt en gescheurd is, en als het meer dan 120.000 euro heeft gekost, tja dan wil je dat het nu eens tot de eeuwigheid zal staan. Waar heb ik het over? Over de Romeinse Brug van Westhove (Oostkapelle).


De Romeinse brug bij kasteel Westhove (groot)
Bron: boswachtersaanzee.wordpress.com

Rond 1800 zal de grote landschappelijke waterpartij ten noorden van kasteel Westhove zijn aangelegd. In dezelfde periode moet ook een quasi-antieke en ruïneuze brug (een folly) zijn gebouwd (bouwjaar 1810 of net ervoor wordt het meest genoemd; Wim M. zegt tussen 1796-1807). Het is de brug die later de Romeinse brug ging heten. Kort na het gereedkomen stortte de brug al in, vervolgens werd zij opnieuw opgebouwd. Eind 1944 bliezen zich terugtrekkende Duitse troepen de brug op. Na de oorlog verzamelde de toenmalige boswachter Schoe de restanten en in 1961 herbouwde hij de brug. Latere verzakkingen, scheurvorming e.d. maakte een nieuwe ingreep noodzakelijk.


De Romeinse Brug bij kasteel Westhove in 2009 (Oostkapelle).

31 mei is de reconstructie officieel heropend. Een en ander lezend en foto’s gezien hebbend, kun je zeggen: met recht een folly, maar wel een uit 2011/12. Funderingspalen tot 5,5 meter diep, een betonnen fundering, nieuwe bakstenen voor de binnenmuren, de boog van de duiker en onder de waterlijn, een betonnen brugdek en tot slot t.b.v. de quasi-antieke uitstraling een bekleding met de oude stenen. Zo de brug staat! Zie ook de fotoserie van P.C. van der Klis (halverwege de pagina beginnen, bij 1) De oude situatie, en omhoog gaan).

Er wordt gesuggereerd dat de benaming Romeinse brug niet zozeer te maken heeft met de quasi-Romeinse bouwwijze, maar met de uit de Romeinse tijd afkomstige bouwmaterialen. Een andere verklaring zegt: hoogstwaarschijnlijk bood de eerste brug plaats aan een Romeinse sculptuur van de godin Nehalennia… In een verder nogal onduidelijke brief uit 1867 wordt melding gemaakt van een Nehalenniasteen in de brug.

Twee werken uit 1845 geven inderdaad aan dat er sprake was van een Nehalenniasteen in de brug:
– In Nieuwe werken van het Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen, Deel 2, uit 1845 valt te lezen: ‘De [Nehalennia]steen die thans zeer geschonden is en de geheele regterzijde verloren heeft, is te Domburg ingemetseld in eene, op het laatst der vorige eeuw gemaakte brug, op de buitenplaats Westhove.’
– In De Romeinsche beelden en gedenksteenen van Zeeland, eveneens uit 1845, staat: ‘Dit monumentje [Nehalenniasteen] … is in eene moderne, rustieke brug van het kasteel Westhove bij Domburg, ingemetseld. Dat dezelve ook aan het strand te Domburg zal gevonden zijn, is met groote waarschijnlijkheid aan te nemen. Hoe en wanneer hij echter op Westhove gekomen is, bleef mij onbekend.’

Kleine details uit bovenstaande citaten: ‘op het laatst der vorige eeuw gemaakte brug’ (dus voor 1800?) en ‘eene moderne, rustieke brug’.  JH

Richtlijnen tuinhistorisch onderzoek

Afgelopen vrijdagmiddag reikte Rijksadviseur Cultureel Erfgoed mr. Wim Eggenkamp het eerste exemplaar van de Richtlijnen tuinhistorisch onderzoek uit aan IPO-portefeuillehouder en gedeputeerde van Noord-Holland Elvira Sweet. De digitale versie kunt u downloaden: klik hier.

Meer achtergronden en de mogelijkheid tot bestelling van een gedrukte versie kunt op de website van de RCE vinden: klik hier.  JH

19 juni – Midsummernight op Dordwijk te Dordrecht.


Dordwijk te Dordrecht.

De Cascade donateurs hebben een mail ontvangen over de Midsummernight op Dordwijk te Dordrecht. Op 19 juni – inderdaad niet 21 juni – bent u welkom op de buitenplaats van onze Cascadevriend Daan van der Have.

17:00 – 17:30 uur ontvangst in de oranjerie
17.30 – 19:00 uur rondleiding/wandeling over het landgoed met uitleg van Daan van der Have
19:00 uur de wandeling eindigt in de oranjerie, waar Daan van der Have misschien ook nog iets over kan vertellen. Daarna is er glas wijn met een sandwich.
20:00 / 20:30 uur einde

Zie ook aanmeldingsformulier (met meer details) en het document bij uw mail. U kunt uw aanmelding ook versturen naar Cascade Postbus 67, 4850 AB Ulvenhout. Heeft u de uitnodiging (als donateur) niet ontvangen of vragen? Mail administratie@cascade1987.nl.


Oranjerie van Dordwijk (Dordrecht).

Yme Kuiper, eerste hoogleraar Historische Buitenplaatsen en Landgoederen.

Prof. dr. Yme Kuiper zal per 1 september worden benoemd tot bijzonder hoogleraar Historische buitenplaatsen en landgoederen aan de Faculteit der Letteren van de Rijksuniversiteit Groningen. Met de instelling van deze nieuwe leerstoel in het Jaar van de Historische Buitenplaats 2012 krijgt de universiteit van Groningen als enige universiteit in Nederland een academische onderzoeks- en onderwijsgroep voor buitenplaatsen en landgoederen. Deze leerstoel is ingesteld door de Stichting Van der Wyck-de Kempenaer.

De leerstoel kent een sterk interdisciplinair karakter: zowel de geschiedenis van de bewoners van de buitenplaatsen, als ook de architectuur en interieurs van de huizen en het landschap van de bijbehorende tuinen, parken en landgoederen krijgen aandacht. De leerstoel wordt ondergebracht bij het Kenniscentrum Landschap van de Afdeling Kunst- en Architectuurgeschiedenis van de RUG, waarbij ook nadrukkelijk de samenwerking met de architectuurgeschiedenis en kunstgeschiedenis wordt nagestreefd.

Prof.dr. Y.B. Kuiper (1949) combineert zijn nieuwe functie met zijn huidige functie van bijzonder hoogleraar Historische Antropologie en Antropologie van de Religie aan de Faculteit der Godgeleerdheid en Godsdienstwetenschap van de Rijksuniversiteit Groningen.

Ter ondersteuning van de nieuwe hoogleraar zal, eveneens met substantiële steun van de Stichting Van der Wyck-de Kempenaer, met ingang van 1 september a.s. tevens een universitair docent Historische buitenplaatsen en landgoederen (0,2 fte) worden aangesteld.

De Stichting Van der Wyck-de Kempenaer beheert de nalatenschap van Jonkheer dr. H.W.M. van der Wyck, die tot de pioniers behoort van het onderzoek naar de huizen, interieurs, bewoners, tuinen en parken van de Nederlandse buitenplaatsen. De collectie en documentatie van de stichting bevinden zich op de Fraeylemaborg in Slochteren. Zowel dit materiaal als de Fraeylemaborg zelf zullen in het onderzoek en onderwijs van de nieuwe hoogleraar een nadrukkelijke rol spelen.

Vakgroep Groen Erfgoed i.o.

Eerder dit jaar was er een oriëntatiebijeenkomst van de Vakgroep Groen Erfgoed in oprichting. Doel, nut, vorm en inhoud van een vakgroep werden bediscussieerd. Een voorlopige indeling in 5 werkgroepen is gemaakt: ‘Missie en doel’, ‘Organisatie’, ‘Jaarplan’, ‘Communicatie’ en ‘Deskundigheid en kwaliteit’.

Woensdagmiddag 6 juni 2012 is er een volgende bijeenkomst en belangstellenden zijn van harte uitgenodigd. Het is de bedoeling dat de verschillende werkgroepen van start gaan om een deelthema of -aspect nader uit te werken. Voor meer informatie over de vakgroep, deze bijeenkomst of voor aanmelden: info@vakgroepgroenerfgoed.nl.

Woensdag 6 juni 2012,  van 13:30 tot 17:00 uur, in Kinderdijkzaal van Rijksdienst Cultureel Erfgoed, Smallepad 5, 3811 MG Amersfoort.

Beeldentuin herinnerend aan oude ansichten

Ik bezocht Kasteel Keukenhof vorige week, omwille van de inrichting van de buitenplaatsen-maquette-tentoonstelling (26 mei-1 juli).

Natuurlijk ben ik ook het park door geweest, met de Cascade-excursie van 2007 in m’n achterhoofd. Er is alweer meer opgeknapt, maar ook aangepast. Een van de aanpassingen is in Frederik’s Hof. Een kwart van die tuin kende een invulling als pioenentuin. De pioenen zijn eruit, maar de grasperken en de structuur zijn gebleven. De invulling is er nu een in het kader van de tentoonstelling Cobra Buiten. Een verrassend mooie eenheid. Die oude ansichtkaarten van de Beeldentuin te Zaandijk flitsten even door m’n hoofd.

Het is Le muse (1995, Baruffaldi Tuscane), wat dan heet een keramiek installatie, bestaande uit vier grote vrouwfiguren, vuurschalen en tafels. Van de hand van Karel Appel (1921-2006), gemaakt voor het landgoed van Giulio Baruffaldi. Appel kocht de klassieke Italiaanse beelden bij een plaatselijk keramiekbedrijf en schilderde ze wit met vervolgens allerlei vormen en fantasiefiguren in blauw.  JH


Beeldentuin (1905, Zaandijk).


Beeldentuin (1913, Zaandijk).


Beeldentuin (1915, Zaandijk).

Beemster buitenplaatsen.


Ware afbeeldinge vande bedyckte Beemster-Landen inden Iare M.DC.XLIIII,
door Balthasar Florisz. van Berckenrode; met aanduiding van de buitenplaatsen.
Bron: www.beemsterbuitenplaatsen.nl

Ooit stonden er in de Beemster vele tientallen prachtige landhuizen, omgeven door fraaie tuinen. Bezoekers uit binnen- en buitenland keken hun ogen uit en dichters bezongen de lof. Zo sprak Vondel van “lieve lustprieelen” waar de rijken dansten en dineerden. Helaas is er vrijwel niets meer van die landgoederen overgebleven. De geschiedenis van de Beemster buitenplaatsen is nu vastgelegd door de Beemster historica Katja Bossaers. Niet in een boek, maar op een website.


Wandelend paar.   Bron: www.beemsterbuitenplaatsen.nl.

De uitkomsten van gedegen bronnenonderzoek laten nieuw licht schijnen op het ontstaan, de bloeiperiode en het verdwijnen van de opvallende bebouwing van de eerste twee eeuwen van de geschiedenis van de Beemster. Zo wordt duidelijk dat de meeste niet in de Franse tijd, maar al een halve eeuw eerder werden afgebroken. Ook blijkt uit het onderzoek dat één van de nog bestaande gebouwen ouder is dan algemeen aangenomen (Rustenhoven). Niet alleen de geschiedenis van de buitenplaatsen zelf, maar vooral ook de geschiedenis van de mensen die ze bouwden en bewoonden komt aan bod.
Zo’n vijftig buitenplaatsen worden elk apart beschreven. Op verschillende manieren zijn ze terug te vinden: op de kaart, op naam, op toenmalig kavelnummer en op huidig adres. Het geheel is voorzien van een uitgebreide inleiding en verantwoording en een personenregister.

Zie www.beemsterbuitenplaatsen.nl.

 

Schilderij Isaac Ouwater na twee eeuwen weer thuis.


Donkervliet (1791, Baambrugge), Isaac Ouwater.  (grotere afbeelding)

Via vrienden kregen de bewoners van landgoed Donkervliet te horen dat er bij Christie’s een schilderij uit 1791 van hun huis zou worden geveild. Op de kijkdag werden ze nét zo verliefd op het schilderij als dat ze dat ooit op het huis waren geworden. En sinds enkele dagen hangt de oude meester weer waar het hoort, in de woonkamer van Donkervliet.

Op weg van Loenen naar Amsterdam moet Isaac Ouwater voor de betoverende schoonheid van Donkervliet gevallen zijn, zoals velen dat voor én na hem hebben gedaan. Alleen was Isaac een schilder, één van de betere in zijn tijd ook nog eens. Met precisie schilderde hij de acacia’s, beuken en eiken, wier nazaten er vandaag de dag nog staan, onder een typisch Hollandse wolkenlucht. Met twee, drie streken plaatste hij de zwanen in het riviertje de Angstel. De witte brug, vervangen en verbreed maar nog altijd zo herkenbaar. Het hek naar het huis, authentiek en statig met duidelijk leesbaar het opschrift DONKER | VLIET net als nu nog. Op de voorgrond de Rijksstraatweg, toen een zandpad met schapen en wat honden. Twee pratende boeren en de twee heren in een koetsje die onmiskenbaar van Donkervliet komen. Het zou best eens Albertus van Soest kunnen zijn, die er in die tijd woonde. Of is Albertus de breed gebarende man die met een vrouw in de overtuin van zijn bezoek aan de stad vertelt? Wie zal het zeggen. De rust die het schilderij uitstraalt is bijna voelbaar. Een mooie zomerse dag in Baambrugge.
Sanne Bernhart   www.donkervliet.nl

Tentoonstelling Arcadië aan het Wijkermeer, Beverwijk.

Tentoonstelling Arcadië aan het Wijkermeer – buitenplaatsen en hun bewoners.
Museum Kennemerland, Westerhoutplein 1, Beverwijk.
25 april t/m 16 september 2012.
Woensdag-, zaterdag- en zondagmiddag van 14.00 tot 17.00 uur.


Ontwerp tuin en park Akerendam in Beverwijk, H. Stoopendaal in opdracht van Mr. Gerrit Hooft. 1794. Collectie Museum Kennemerland Beverwijk.

Bovenstaande tentoonstelling heb ik nog niet gezien, maar als je bovenstaande kaart van de buitenplaats Akerendam gemaakt door H. Stoopendaal, bekijkt en deze niet kent, dan is de tentoonstelling alleen daarom al de moeite waard. Het is al heel lang voor mij een vraag waarom de hoofdas van het achterpark en de dwarsas van het achter-bassin nu net niet loodrecht op resp. evenwijdig aan het huis zijn geprojecteerd. Zou het met een oorspronkelijk uitzicht op een kerk of ander bouwwerk te maken hebben, bijv. de kerktoren van Wijk aan Zee? Wie het weet mag het zeggen. Er is overigens nog een tweede kaart / ontwerp van H. Stoopendaal van enige jaren eerder bekend, namelijk uit 1791. Misschien de moeite waard om beide naast elkaar te leggen en naar de verschillen te zoeken?


P. J. Lutgers. Scheybeek. Litho. Ca. 1840

Behalve de buitenplaats Akerendam krijgt ook de buitenplaats Scheybeek, eveneens gelegen aan de Velserweg en in 1715 eveneens eigendom van Catherina Clara Geelvinck, gehuwd met Willem Boreel, extra aandacht. Natuurlijk is er heel veel meer over deze twee buitenplaatsen bekend, maar dat is nu juist op die tentoonstelling te zien.

Zie ook Noord-Hollands Arcadia, Christiaan Bertram, Alphen aan de Rijn 2005.  CO.

Verborgen Buitens op Walcheren.


Niet Altijd Zomer, geen verborgen buiten (niets resteert), maar een naam die opvalt, zeker
gezien de huidige ‘zomer’. Hattinga’s Atlas van Zeeland.  Bron: commons.wikimedia.org.

Ik dacht het al eens op de weblog genoemd te hebben, niet dus. Dan nu alsnog, ook al is het project al afgesloten, Verborgen Buitens.

Walcheren kende midden 18de eeuw vele buitenplaatsen. Een ieder kent de kaarten van Hattinga wel (voorbeelden) of de tekeningen van Jan Arends (voorbeelden). Heel veel is in de loop van de tijd verdwenen en weer tot landbouwgrond omgezet. En toen kwam de inundatie van WO II er ook nog eens over heen. Al met al resteert zeer weinig. Namen vaak nog wel in de vorm van boerderijnamen. Verder wel wat gracht(del)en, een lange oprit naar een boerderij of historische tuinornamenten.
Bij een 18-tal voormalige buitens zijn oude elementen opgeknapt. Op de site Landschapsbeheer Zeeland is hiervan verslag gedaan. Per object wordt kort iets aangegeven en is het herstelplan als PDF beschikbaar. Verder is voor een aantal objecten het archeologisch onderzoek, het historisch onderzoek of de historische verkenning als PDF beschikbaar.  JH


Aan de andere kant van de straatweg ligt [Niet] Altijd Winter. Wie zegt dat Zeeuwen geen
humor hebben? Hattinga’s Atlas van Zeeland.  Bron: commons.wikimedia.org.