Onthulling Reposoirs Het Loo


De Rustplaatsen van Paleis Het Loo  Foto: Jan Holwerda

Zaterdag 20 juni was het 25 jaar geleden dat museum Paleis Het Loo officieel geopend werd. Dezelfde zaterdag vond ook de onthulling van de Reposoirs plaats; na toespraken van dhr Ter Molen en Bierens de Haan schoof Prinses Margriet een doek naar een gravure van Carel Allard ter zijde en kon een ieder zich begeven naar de Rustplaatsen. Op de plek van de overgang van de formele tuin van Paleis Het Loo naar het landschapspark van het Paleispark. Het sluitstuk van de tuinrestauratie en van 25 jaar museum Paleis Het Loo. Nu een punt om naar toe te lopen, te gaan zitten en over de ijzeren balustrade het Paleispark inkijkend te besluiten om ook dat eens te gaan doorkruisen.

Maar sluitstuk? Ook weer niet helemaal. Bij de reconstructie van eind 70-, begin 80-tiger jaren van de vorige eeuw was besloten de centrale as achter het Paleis ‘in te laten springen’. Dit omwille van perspectivische werking. De kaart van Henry Reetz uit 1706 (zie weblog 14 nov 2006 ) maakte duidelijk dat van een ‘vernauwing’ geen sprake is geweest. De teruggevonden fundamenten van de Rustplaatsen bevestigingen dit nog eens.

Op grond van de kaart van Reetz kreeg de boventuin bij de hernieuwde reconstructie (zie weblog 30 mei 2008 ) een bredere middenas (t.o.v. de voorgaande reconstructie). De nu gereconstrueerde Reposoirs zijn opgetrokken op de oude fundamenten en hebben daarmee ook de oude maatvoering. Echter de doorgang tussen de colonnades en tussen de achterliggende hagen kent nog steeds de breedte van de eerste reconstructie en is daarmee te nauw. Op dit moment vallen de Rustplaatsen dan ook weg achter de hagen en komen ze pas indien men er naar toe wandelt volledig in het zicht.

Maar waarschijnlijk worden de hagen dit najaar teruggeplaatst en daarmee zullen de Rustplaatsen veel meer een onderdeel van het geheel gaan vormen. Blijft enkel de te nauwe doorgang tussen de colonnades…  JH

Net als bij meest recente reconstructie van de boventuin is ook de reconstructie van de Reposoirs gedegen gedocumenteerd in een zeer fraai boek: Reposoirs. De Rustplaatsen van Paleis Het Loo. Sluitstuk van de tuinrestauratie (ISBN 978-90-8786-008-0)


Het oostelijk Reposoir met Prinses Margriet en Johan-Carel Bierens de Haan

Voortbestaan van Stichting PHB bedreigd


Buitenplaatsen Mozaïek samengesteld door Carla Oldenburger

In het weekend van 13 en 14 juni jl. zijn de aangesloten eigenaren en de vrienden van de Stichting PHB verder op de hoogte gebracht en bijgepraat over de penibele situatie waarin PHB verkeert. De Minister van LNV is voornemens de subsidie van xe2x82xac 2,25 miljoen met ingang van 2010 te stoppen. Op de Cascade-weblog van 3 februari 2009 kunt u nauwkeurig lezen hoe dit proces in zijn werk is gegaan. Zie de links naar de begrotingsstaten LNV en het afschrift van de brief van de Minister LNV aan de Stichting PHB (december 2008).

Hoewel deze kwestie al aanhangig is gemaakt sinds najaar 2008, is er nu ruim een half jaar later nog steeds geen zekerheid voor de medewerkers van PHB en voor de aangesloten buitenplaats-eigenaren. Het moge duidelijk zijn, als dit voornemen van de Minister wordt doorgezet, zullen vele buitenplaatsen in het nauw komen omdat de vele hoveniers (ca. 45) hun werk niet meer kunnen uitoefenen en omdat de medewerkers (ca. 15, directie, sectie beleid en planbureau) hun expertise niet meer kunnen uitdragen. Om die reden werd afgelopen weekend de noodklok geluid. Op de website van Stichting PHB vindt u doorverwijzingen naar het laatste nieuws: o.a. filmpjes van TV Gelderland en Kanaal 13, gemaakt op de bijeenkomst van aangeslotenen zaterdag 13 juni; kopieën van pagina’s uit de tijdschriften Tuinjournaal (juni 2009) en Tuin en Landschap (2009, nr.4) en een oproep van buitenplaats-bewoner René Dessing, een noodkreet om hulp, aandacht en steun.

Wat kan Cascade nu doen? Het leek ons een goed idee in ieder geval alle Cascade-vrienden op de hoogte te brengen van deze benarde situatie voor PHB door middel van een weblog. Tegelijkertijd worden zo alle Cascade-vrienden en ook allen, verontrust over deze situatie in de hele wereld, via de onder deze weblog te vinden Knop Reacties  in de gelegenheid gesteld hun commentaar te geven of hun steun te betuigen. Wij zullen de reacties eventueel bundelen en naar het Ministerie sturen. Zie ook de website PHB. CO

 

Bezoek aan de buitenplaats Trompenburgh, een aanrader

Vanaf 1 april is buitenplaats Trompenburgh te xe2x80x99s Graveland op de eerste zondag van de maand weer te bezoeken. Zie hier voor inschrijving van rondleidingen.

Eigenaar Cornelis Tromp (1629-1691) heeft zich in de koepelzaal laten afbeelden samen met zijn vader Maarten Harpertsz Tromp (1598-1653), zijn vrouw Margaretha van Raephorst (met haar gehuwd in 1667) en Neptunus. Tromp was beter op zee dan op het land of zoals Constantijn Huygens dichtte over hem: Hij sitt op ’s Gravenland, die t’scheep veel wond’ren dee: Hij waer veel dienstiger, dunckt mij, op ’s Graven Zee. In 1679 werd Tromp benoemd tot luitenant-admiraal-generaal van de Republiek.


Op een oude tekening ziet men heel duidelijk dat de flankerende eilanden rondom met scheerheggen zijn beplant.

Het eerste huis op deze plek is gebouwd in 1654 door Joan van Hellemondt, de eerste echtgenoot van Margaretha van Raephorst. Dit huis is in 1673 verwoest door de Fransen, waarop Cornelis Tromp en zijn echtgenote, inmiddels weduwe van Joan van Hellemondt, na 1677 een nieuw huis lieten bouwen, dat eerst de naam Syllisburg droeg. Deze naam had te maken met Trompxe2x80x99s adelijke titel (graaf van Syllisburg) die hij in 1676 van Christiaan V van Denemarken had gekregen.

Dit huis bestaat nog steeds en vrijwel in zijn oorspronkelijke gedaante. De indeling van de buitenplaats vertoont in grote lijnen eveneens nog steeds structuren uit deze Hollands classicistische periode. Op een plattegrond uit 1704 is te zien dat de plaats door een middenas in twee gelijke delen is verdeeld. Twee eilanden omgeven door hagen en beplant met opgaande bomen, flankeren het huis. Op de hoofdas lag en ligt nog steeds een grote cirkelvormig centraal bassin, toen omgeven door eerst cirkelvormige hagen, gevat in een vierkant van driedubbele hagen. Deze xe2x80x9cmiddenparterrexe2x80x9d was ook weer omlijst door xe2x80x9cbeddenxe2x80x9d  beplant met plantagebomen. Gelijkenissen met de 17de eeuwse tuinen op Het oude Hof (Paleis Noordeinde) en Hofwijck dienen zich aan.

Wacht maar, ik zal het eens gaan uitwerken, want het is beslist heel interessant. Over latere eeuwen en de omvorming in landschapsstijl ook later meer. Een voorproefje is op de fotoxe2x80x99s te zien. Een tekening (uit het begin van de 18de eeuw?  van wie?) en een foto van een van de twee eilanden zoals we er nu vanaf het dak tegen aan kijken, met een tuintje in architectonische stijl van A. Metzger. Deze weblog is alleen bedoeld om te informeren over de mogelijkheid tot bezoek. CO


Hier kijkt men op een van de flankerende eilanden met een tuintje ontworpen door A. Metzger

Mozaïekvakken voor buitenplaats De Viersprong (2)


De Mozaïekvakken van De Viersprong (Woudenberg)  Foto’s: Richard Zweekhorst

Naar aanleiding van het eerste weblogover de mozaïekvakken op De Viersprong waren de reacties enorm. Wel 255 ontwerpen zijn aangedragen! Helaas waren ze allemaal van dezelfde persoon. Jan bedankt hiervoor. Maar belofte maakt schuld, dus hierbij de onlangs gerealiseerde mozaïekvakken op De Viersprong in Woudenberg.

Uit het in derde weblog beschreven boekje uit 1911 zijn de afgebeelde ontwerpen gerealiseerd. Het aanleggen van de vakken gaf een enorm effect en de ontwerpen passen helemaal bij de bloeitijd van de buitenplaats. Samen met de Agave en het ruwe grasland (prachtig mengsel van Jasper en Jo Janneke) is er echt een streefbeeld gerealiseerd. Als tuinbaas kom je al werkend en inkopend erachter waarom de voorgeschreven beplanting is toegepast (o.a. vermeerdering en droogteresistentie). Het maken van de vakken is direct weer opdoen van een schat aan ervaring. De foto’s schetsen een aardig beeld maar helaas is de werkelijkheid vele malen mooier.

Ondertussen zijn de eerste contacten gelegd met Maarten de Vos, beheerder van het park Rams Woerthe, we gaan proberen ook daar de vakken weer te realiseren. Ook Maarten is van de opleiding aan de Hogeschool Utrecht en ook hij heeft de ambitie iets te laten zien van de schoonheid van de historische tuinen.

Nu hopen op een mooie zonnige zomer.
Richard Zweekhorst

Prachtig weer en niets te doen?

Zondag 31 mei, Dag van het Park 2009.
Maandag 1 juni, Dag van het Kasteel 2009

De Dag van het Park is een initiatief van de ANWB (sinds 2005). Deelnemende gemeenten geven zelf invulling aan de Dag van het Park. Dit jaar onder het thema ‘Spring  in het park’. De website Dag van het Park geeft de deelnemende gemeenten weer en via links komt u op de programma’s.

Dag van het Kasteel vindt plaats onder de vleugels van de Nederlandse Kastelenstichting. Op ruim 80 locaties in Nederland, op en rond de Tweede Pinksterdag. Dit jaar is het thema Het Historisch Interieur. De website van de Nederlandse Kastelenstichting laat zien welke kastelen deelnemen en wat de programma’s zijn.  JH (voel me nu net Meta van Lekker weg in eigen land)

Bijdragen gevraagd voor groennummer Monumenten

Voor het maandblad Monumenten ben ik op zoek naar auteurs die willen schrijven over groen cultureel erfgoed. In Monumenten verschijnen artikelen over uiteenlopende onderwerpen met betrekking tot cultureel erfgoed en het blad richt zich vooral op beleidsmakers van overheden en door eigenaren van cultureel erfgoed. Eén van de nummers heeft xe2x80x98monumentaal groenxe2x80x99 als thema. In 2009 verschijnt dit groene themanummer in december.

Insteek van de artikelen is het belang van behoud en restauratie/renovatie van tuinen en parken. Bij voorkeur moet dit groen openbaar toegankelijk zijn of in ieder geval een brede, beleidsmakende, doelgroep aanspreken.

Wie interesse heeft, kan contact opnemen met Marian Lenshoek via marian@lenshoek.com. Reacties graag voor 15 juni.

Bezoek aan Beekhuizen (Velp)


De waterval van Beekhuizen (Velp)  Foto: Laura Fokkema
Daar waar ca. 1790 de grote waterval als op het Cascade logo was.

Na het bezoek van afgelopen zaterdag aan Biljoen restte ons Beekhuizen. Natuurlijk, zou ik zeggen en dat in vele opzichten. Hoe kan het allemaal lopen, nog geen twee jaar geleden op excursie met de Hogeschool Utrecht. Een excursie met Trudi Woerdeman, en wat voor een! Na een geweldige hoosbui werd het droog, het water stroomde langs alle wegen door Velp, behalve waar het hoorde te lopen. Starten bij de waterval die we allemaal zo vaak afgebeeld zien, wat een teleurstelling, zelfs de regen kon er geen verandering brengen, het beeld van het lekkende kraantje van Beekhuizen, ik zal het nooit vergeten. Door de modder ploeteren naar de eerste plek van betekenis; Philemon en Baucis en een gedicht van Trudi. Dus zo was het park bedoeld en zo hoor je het te beleven. De natte modderpaden veranderde in spannende weggetjes en kruiste de romantische beekjes met een gecreëerde schoonheid. Trudi verstaat de kunst je een park te laten beleven en dat hebben we gedaan. Mijn eerste ervaring met het park Beekhuizen, en wat voor één!

De tweede ervaring komt in geschrift. Met het tuinhistorisch onderzoek naar landgoed De Viersprong struikelen we ( Arinda en ondergetekende) over een brief van de dochter van de Utrechtse burgemeester H.M.A.J. Van Asch van Wijck. Zij beschrijft op 2 juli 1838 het landgoed Biljoen als volgt;
xe2x80x9dWaarde Papa, Onze reis is zeer plezierig en voorspoedig geweest, en u kent Gelderland te goed, om niet te begrijpen, welke indruk zijne lieve plaatsen op mij gemaakt hebben. Vooral trof de bevallige ligging van Arnhem mij zeer. Ook de omstreken van Velp zijn beelderig schoon en Rosendaal waar wij gisteren naartoe zijn geweest vond ik ook zeer lief. xe2x80xa6xe2x80xa6 Ik heb gisteren op Biljoen gewandeld alwaar ik het zeer lief vond. xe2x80xa6..    Uw onderdanige en gehoorzame dochter, C.A.A.L Van Asch van Wijck
Ook toen was Biljoen en het gehele Gelders Arcadië in trek om te wandelen en te bezichtigen, kortom zoveel is er niet veranderd. Al was het dat mijn dochter nog nooit een brief op deze wijze ondertekende!

Beleving is het sleutelwoord voor mij als het gaat om Beekhuizen. Een mooie dag en na het prachtige Biljoen van binnen te mogen aanschouwen, zijn we er klaar voor. Een kleine excursiegroep werd gevormd om onze webmaster die natuurlijk zijn huiswerk weer had gedaan. Op naar het romantische Beekhuizen.
Helaas voor iedereen spatte de romantische zeepbel na vijf minuten uiteen toen duidelijk werd dat Jan niet alleen snel kan beschikken over kaarten en gegevens maar ook beschikt over een bijzonder snelle pas. Her en der zagen we prachtige cascade’s en vonden we snel het punt waar de inlaat was geregeld om de beekjes op het landgoed Biljoen te kunnen voeden. Nadat Laura bij de eerste oversteek net niet in de beek belandde was het duidelijk, xe2x80xa6 dit wordt werken vanmiddag.  Aangekomen in het park Beekhuizen kwamen de eerste kaarten boven water en werd op, geheel democratische wijze, door Jan xe2x80x9cvoorgesteldxe2x80x9d een route van twee uur te lopen. Toen we wilde antwoorden bleek Jan reeds op weg.  Het gemêleerde gezelschap van zes mensen was precies groot genoeg en voorzien van voldoende inhoud om nu eens te gaan kijken wat er nog te vinden is van het oude park en wat er nu eigenlijk mee zou moeten gebeuren. Moet gezegd, het gezelschap was dermate interessant qua samenstelling dat ieder park bij voorbaat al een succes zou zijn. Ieder kijkt vanuit zijn of haar eigen vak of interesse naar het park, ieder heeft er ook zijn eigen mening over. En ieder denkt weer aan andere mogelijkheden en heeft andere inzichten. Samen kom je dus verder, een beetje verderxe2x80xa6? Nee, stappen met zevenmijlslaarzen.

En wat we dan wel zagen? Oude paden, open dicht verhoudingen, plekken met sierheesters, cascade’s, bruggen, doorzichten xe2x80xa6 we zagen restanten van tuinkunst. Waar we over spraken? Voornamelijk over de noodzaak deze schoonheid met anderen te delen en mensen te wijzen op hetgeen hier is gemaakt. Kijken met andere ogen, de schoonheid van een oude boom, de dynamiek van water, de verbazing over een aantal scheef geplante bomen in de oevers. Hoe is het gemaakt, wat was de bedoeling, hoe er nu mee om te gaan? Zelf kijk ik als tuinbaas vooral naar de uitvoeringsmogelijkheden en problemen die gaan ontstaan tijdens het werk. Hoe te voorkomen dat reconstructie ontwaard in een afbraak van alle natuur- en cultuurwaarden. De herstelde cascade’s op Laag Oorsprong hebben bij mij nog steeds de uitwerking, was er maar nooit aan begonnen. Hoe het zware materieel zijn sporen achterliet in de bodem op de Cannenburgh, dat mag hier toch niet gebeuren. Meest waardevol van deze middag, een heerlijke wandeling met experts in historisch groen, praten over en begrijpen van elkaars standpunten en gedachten. Een verrijking voor de geest.  Richard Zweekhorst

Meer foto’s, gemaakt door Laura, staan op Picasaweb.


Blik van boven de cascade over de grote vijver  van Beekhuizen (Velp).  Foto: Laura Fokkema

Biljoen, Cascade voorjaarsexcursie, mei 2009


Geldersch Arkadia, P. Nijhoff (1825, 3e druk)  Bron: Geldersch Archief
Wat moet je zeggen over de excursie van afgelopen zaterdag? Zoveel gezien, gehoord en ervaren…Gekozen voor deze vorm; uw eigen herinneringen en indrukken van het interieur, foto’s van hetzelfde interieur uit 1914 (en een uit 2008), beelden van de wandeling om het kasteel van Niek Ravensbergen en de titelpagina Geldersch Arkadia van Paulus Nijhoff. Want was onze wandeling niet een als uit dit boekje? Startend in en door het kasteel, vervolgens om het kasteel en tot slot met een groepje van de ochtendexcursie een lange wandeling over Beekhuizen.

Toch een detailopmerking. Jorien Jas vermeldde al dat de grote stuczaal niet altijd compleet wit is geweest. Wat moet je je daar dan bij voorstellen? Vergelijk de foto uit 2008 (of uw herinnering aan zaterdag) eens met de beelden van dezelfde zaal uit 1914. Let op het plafond en op de smalle banen tussen het stucwerk op de muren.  JH

Klik hier voor album


Kasteel Biljoen  Foto: N. Ravensbergen

Speelhuis van de Nassaus te Breda


Speelhuis, vroeg 19de eeuws (Breda)  Bron: archeologie.breda.nl

Nieuws betreffende de Oranje’s doet het altijd goed en is overal en nergens terug te vinden. Zo ook het nieuws over de vondst van de fundamenten van het Speelhuis van de Nassaus te Breda (bv in BN DeStem).  En als de kreten jachthuis en Naussau aan te vullen zijn met stervormige warande, Speelhuislaan en maliebaan dan lokt dat iets verder zoeken uit.


Plattegrond Breda, detail met noordelijke bolwerken en buitengebied (1620-24)
D. Portius  Bron:  Stadsarchief Breda

Midden in het Twaalfjarig Bestand (1609-1621) wordt ten noorden Breda een jachtslotje gebouwd. Twee jaartallen worden genoemd, 1618 en 1620, en twee stichters, Filips Willem en Maurits van Oranje-Nassau.

Het Speelhuis op de Konijnenberg had een achthoekige vorm en was het middelpunt van een aantal radiale lanen door het Belcrumbos. De toegangsweg liep vanaf vestingwerken van Breda naar het noorden en vervolgens in een knik naar het noordwesten om bij het Speelhuis te eindigen.

De bovenstaande kaart van Portius laat de stralen in het bos en de toegangslaan zien, maar ook de aanduiding Palmage; de Nederlandse verbastering van het Franse pallemaille of Italiaanse pallamaglio (Pal: Bal. Malie: Malleus. Latijn voor hamer), of te wel maliebaan. Vanaf de knik tot het Speelhuis bedraagt de lengte ook nog eens 750 meter; de lengte voor een maliebaan (als de Maliebaan van Utrecht).

In 1624 wordt het bos gekapt als voorbereiding op het beleg door Spaanse generaal Spinola. Maar Prins Willem II laat het sterrenbos in 1653 weer aanleggen.

Gedurende de Oostenrijkse Successieoorlog (1740-1748), in 1747, veroveren de Fransen Staats-Vlaanderen en belegeren ze Bergen op Zoom. Breda bereidt zich voor op een belegering. Willem IV vraagt nog wel om het sparen van de lanen, les bois taillis (hakhout) en les boies de haute fusaie (opgaand hout, 120-200 jr oud), maar alles rondom het Speelhuis gaat opnieuw plat.

Latere vermeldingen geven aan dat het vervallen Speelhuis in 1824 wordt verkocht en afgebroken. Kaarten laten opnieuw een sterrebos en laan zien en een uitspanning moet tot wandelingen vanuit Breda verlokken.

Tot slot geeft de Top. kaart 1925 het sterrenbos en de lange Speelhuislaan nog steeds weer. Maar 1935 toont dat Breda mee gaat in de vaart der volkeren; stadsuitbreiding, een industrieterrein, de Belkrumhaven, uitbreiding van spoorlijnen. De Speelhuislaan rest slechts als een straat en net naast het hart van het voormalige sterrenbos staat in 1935 treffend de naam  Slachthuis…  JH


Top. kaart (1830-50)  Bron: Nationaal Archief

Studiegroep Inventarisatie Tuinbeelden


Hercules (Landgoed De Tempel, Rotterdam)  Foto: Dennis de Kool

Oproep aan leden van Cascade in verband met oprichting Studiegroep Inventarisatie Tuinbeelden

Op 4 april jl. heb ik een presentatie verzorgd op de RTC met de titel ‘Beelden in het Groen’. Deze titel verwijst naar de vele ‘verborgen’ tuinbeelden die ons land rijk is. In deze presentatie is betoogd dat Nederlandse tuinbeelden doorgaans worden ondergewaardeerd. Een aannemelijke oorzaak is dat veel buitenplaatsen in de loop der tijd ontmanteld zijn. Op deze buitenplaatsen waren tuinornamenten een onderdeel van een harmonieus en doordacht tuinplan, waarbij het geheel meer was dan de som der delen. Voorbeelden zijn de gerestaureerde tuin van Paleis het Loo en het vermaarde landgoed Zijdebalen in Utrecht dat in 1819 is ontmanteld.

Tegen deze achtergrond is na afloop van de presentatie aan de aanwezigen gevraagd of er belangstelling bestaat om een studiegroep op te richten die zich in eerste instantie bezig gaat houden met het inventariseren van tuinbeelden in Nederland. Aan deze ambitie liggen verschillende overwegingen ten grondslag. De eerste overweging is de stellingname dat Nederland verschillende ‘beeldschone’ tuinsculpturen rijk is die het bestuderen waard zijn. Tuinbeelden zijn meer dan louter decoratie. De tweede overweging is dat vaak nonchalant met dit cultuurhistorische erfgoed wordt opgegaan. Veel tuinbeelden staan op ongeschikte locaties, zijn onderwerp van vandalisme of leiden een anoniem bestaan in museale depots. Tenslotte worden tuinbeelden doorgaans niet systematisch bestudeerd en is de beschikbare kennis versnipperd.

De meest voor de hand liggende stap van de beoogde studiegroep is het inventariseren van alle tuinbeelden in Nederland, inclusief de musea en depots. Op termijn zou deze ‘catalogus’ op het internet geplaatst kunnen worden, zodat een ieder deze lijst kan corrigeren, aanvullen of nuanceren. Uiteraard is een dergelijke inventarisatie geen doel op zich, maar een noodzakelijk startpunt om nieuwe inzichten te vergaren. Met behulp van een geactualiseerd overzicht is het wellicht mogelijk om beeldengroepen of xe2x80x93paren te ontdekken, zodat de oorspronkelijke harmonieuze tuincompositie gereconstrueerd kan worden.

Na afloop van de RTC hebben verschillende deelnemers aangegeven zich te willen aansluiten bij de studiegroep om vervolgstappen te kunnen zetten. Wie de RTC niet heeft bijgewoond, maar desondanks interesse heeft om mee te doen in de studiegroep en gezamenlijk een onderzoekslijn uit te stippelen, is van harte welkom om zich aan te sluiten! Belangstellenden kunnen zich bij mij aanmelden (Dennis de Kool, d_de_kool@hotmail.com). Uiteraard sta ik ook open voor kritische vragen, ideeën, hints of suggesties.


Diana (Landgoed De Tempel, Rotterdam)  Foto: Dennis de Kool