‘Het grootste gat in ons geheugen ontstaat nu’

Erfgoed Utrecht kent de publicatie erfgoedblad GM2. Nummers kunt u downloaden via hun site.

Het laatste nummer, GM2 zomer 2006, kent een aantal interessante (korte) artikelen. Bv. ‘Bosbouw op de Utrechtse Heuvelrug’ (geschiedenis van bosbouwontwikkelingen en verklaringen) en ‘De Lange Duur’ (Landschap en geschiedenis) met de opmerking ‘Het in verband brengen van de menselijke geschiedenis in relatie met het landschap raakt wat meer ingeburgerd…’.

Maar mijn voornaamste reden tot het noemen van dit nummer is de tekst ‘Het grootste gat in ons geheugen ontstaat nu’ uit het artikel ‘Hoe duurzaam is digidating?’. Over de ‘vergankelijkheid’ van websites en hun inhoud. De informatie van nu (websites) is de historie van straks, echter een historie die niet meer te vinden zal zijn…

Het grootste gat in ons geheugen ontstaat nu. Het bewaren van de eigen website is voor particulieren al een brug te ver, laat staan het bewaren van webmateriaal van derden. Ook bijna alle traditionele erfgoedinstituten lopen met een grote boog om webarchivering heen, ondanks de aanmoedigingen van de Europese Commissie die archieven, bibliotheken en musea aanspoort xe2x80x98digitaal erfgoed in ál zijn verschijningsvormenxe2x80x99 serieus te nemen.

…mogen graag verwijzen naar de brand in de uit de derde eeuw voor Christus stammende bibliotheek in Alexandrië. De vlammenzee vernietigde in één keer alle 500.000 boekrollen, en daarmee de vastlegging van de toen bekende beschaving. …voorkomen dat een dergelijke ramp het web – in de ogen van de oprichters de belangrijkste bron van hedendaagse cultuur – zou kunnen treffen.  JH